دروس/سازها

نی


نی،از سازهای بادی کهن و از جنس گیاه نِی است که طول آن از شش گره و هفت بند تشکیل شده و به همین دلیل آن را «نِی هفت بند» می گویند.هنگام نواختن، هوا از دهانه ی نِی وارد می شود و با انگشت گذاری بر سوراخ ها و با تغییر فشار هوا،صداهای مختلف به وجود می آیند.نوازنده،نِی را عمودی در دست می گیرد و دهانه ی آن را بین دو دندان جلو و یا بین لبها قرار می دهد و در آن می دمد.بخش زیادی از هوای دمیده شده،از سوراخهای باز نِی خارج می شود و نوازنده با انگشت های هر دو دست سوراخ ها را باز و بسته می کند.ممکن است نوازنده هنگام نواختن،دست راست را بالای دست چپ قرار دهد و بر عکس.هنگام ساختن نِی،روی گره ها را با نوار می پوشانند و بر سرِ دهانه وانتهای نِی لوله ی استوانه ای کوتاهی به طول تقریبی 7سانتی متر و هم قطر ضخامت نِی،از فلز برنج قرار می دهند.طول نِی حدود 30 تا 65 سانتی متر و قطر آن حدود 5/1تا3 سانتی متر است و تعداد 5 سوراخ در طرف جلو و یک سوراخ در سمت عقب نِی ایجاد می کنند
هر چه لوله ی ساز باریک تر و کوتاه تر باشد صدای آن زیرتر است و بر عکس.نِی در اندازه های مختلف تهیه می شود و ساز تک نوازی است و نمی توان آن را کوک کرد.بدنه ی اصلی این ساز چون در طبیعت رشد می کند،دو نِی کاملاً از هر جهت همسان،کمتر به دست می آید و به همین دلیل،با انتخاب طول و قطرآن، از هر پرده ای می توان نِی داشت.

دفعات مشاهده: 8039